THE CROWN จากเรื่องจริง สู่ ซีรีส์ : 2 เหตุการณ์โศกนาฏกรรม สะเทือนมงกุฎ

1.เหตุการณ์โศกนาฏกรรมที่อเบอฟาน ใน เวลส์ เหมืองแร่ถ่านหินถล่มใส่บ้านเรือนประชาชนและโรงเรียนส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน144 คน (เป็นเด็ก 116คน) รัฐบาลได้เสนอแนะให้พระองค์เสด็จเยือนเพื่อปลอบขวัญกำลังใจของประชาชนแต่พระองค์กลับมองว่าการเสด็จจะทำให้เกิดการหยุดชะงักของการกู้ภัยและเป็นอุปสรรคที่ทำให้ทุกคนมาต้อนรับจึงประวิงเวลาออกไปจนกระทั่งสื่อยักษ์ใหญ่หลายเจ้าเริ่มตีพิมพ์ความเห็นของประชาชนที่มองว่าพระองค์ทรงเพิกเฉยต่อความรู้สึกของประชาชน ก่อให้เกิดกระแสเชิงลบอย่างรุนแรง ความเกรี้ยวโกรธเริ่มเบนมาที่พระองค์ ในท้ายที่สุด พระราชินีเสด็จเยือนอเบอฟาน และต้องพบกับสภาพความหดหู่และการสูญเสีย ซึ่งพระองค์ได้ยกให้เหตุการณ์นี้และการประวิงเวลาในครั้งนั้นเป็นเรื่องที่ทรงเสียพระทัยมากที่สุดในรัชสมัยเหตุการณ์นี้ถูกถ่ายทอดใน The Crown SS.4 ด้วย

2.เหตุการณ์มรณกรรมของเจ้าหญิงไดอาน่า หลังการหย่าร้างกับเจ้าฟ้าชายชาร์ลส ส่งผลให้ไดอาน่ากลายเป็นอดีตสมาชิกราชวงศ์วินด์เซอร์ จากอุบัติเหตุในกรุงปารีส การเสียชีวิตของไดอาน่า พระราชินีได้นำหลานๆ หลบหลีกนักข่าวโดยเสด็จไปประทับที่ปราสาทบัลมอรัล สกอตแลนด์ ทรงเห็นว่าไดอาน่าไม่ใช่สมาชิกราชสกุลแล้วจึงเป็นเรื่องภายในของสกุลสเปนเซอร์ที่จะเป็นผู้จัดการเรื่องงานศพ แต่ความเห็นของประชาชนไม่ใช่อย่างนั้น เนื่องจากเจ้าหญิงไดอาน่ามีกระแสความนิยมค่อนข้างสูง และเป็นถึงพระมารดาของพระราชนัดดาทั้งสองพระองค์ สุดท้ายทางสำนักพระราชวังและรัฐบาล จึงจัดให้มีพิธีไว้อาลัยในโบสถ์ เวสมินเตอร์ตามรูปแบบพระราชพิธี ความยุ่งยากไม่ได้จบแค่นั้นเมื่อประชาชนสังเกตเห็นธงเหนือพระราชวังบัคกิ้งแฮมไม่ได้ถูกชักขึ้นและลดลงครึ่งเสา ประชาชนเริ่มโกรธ ทั้งที่ธรรมเนียมปฏิบัตินั้น ธงของกษัตริย์จะถูกชักขึ้นเหนือพระราชวังก็ต่อเมื่อมีกษัตริย์ประทับอยู่ แต่พระองค์ไม่ได้ประทับที่บัคกิ้งแฮมในเวลานั้นจึงไม่มีธงชักขึ้นเป็นเรื่องปกติ สื่อเริ่มเล่นข่าวโจมตีว่า ธงหายไปไหน พระราชินีเงียบหายไปไหน ทำไมเมินเฉยต่อความรู้สึก กระแสด้านลบถาโถมมากขึ้น จนในที่สุด นายกโทนี่ แบลร์ ได้ถวายคำแนะนำให้เสด็จกลับบัคกิ้งแฮม และ ถ่ายทอดสดกล่าวสดุดีเจ้าหญิงไดอาน่าอย่างเป็นทางการ เพื่อลบรอยร้าวระหว่างประชาชนกับสถาบัน

” สงสัยนักมีใครมั้ยรู้จักนิสัยคนอังกฤษดีเท่าฉัน หรือใครที่ศรัทธายิ่งใหญ่เหนือสติปัญญาพวกเขา อีกทั้งฉันเชื่อว่าไม่นานพวกเขาคงจะละเลิกความรู้สึกที่สื่อพากันยัดเยียดให้ เพื่อเห็นแก่ช่วงเวลาแห่งความรันทดใจและการไว้ทุกข์ นั่นคือวิธีที่เราทำ ๆ กัน อย่างเงียบ ๆ และไว้ตัว นั่นแหล่ะคือแง่ที่คนทั้งโลกชื่นชมเราเสมอ” (ภาพยนตร์ The Queen)

Comments

comments